วีรชน

ดอกไม้จักผลิบานอย่างหาญกล้า
แลประชาจะเป็นใหญ่ในแผ่นผืน
ปณิธานที่กระทำย้ำจุดยืน
กระสุนปืนหรือจะล้มอุดมการณ์


คือเรื่องราวคำกล่าวขานเมื่อกาลนั้น
ครั้งตะวันยังซบแสงสีแดงฉาน
และมวลชนยังทนทุกข์ทรมาน
เผด็จการมันกดคนอยู่บนอาน


พวกเขา..ลุกท้วงเข้าทวงถามความเป็นธรรม
กับผู้กำกุมอำนาจอย่างอาจหาญ
มิทันเปล่งถามข้ออ้างของทางการ
มันตอบผ่านเป็นเสียงขุ่น กระสุนปืน!


ผู้ไปก่อนนอนตายอย่างก่ายเกลื่อน
เลือดนองเปื้อนแดงฉานดั่งธารผืน
เหล่าสหายเริ่มหายหน้าในห่าปืน
เสียงสะอื้นเสียงปืนกราด ราชดำเนิน


มือเปล่าเปล่าและสองเท้าเข้าดาหน้า
ให้รู้ว่าความทรนงคงสรรเสริญ
ถึงยิงล้มถมร่างลงทางเดิน
เพื่อนกุเกินกับกระสุน จะหนุนคืน


ดอกไม้งามจักผลิบานอย่างหาญกล้า
และประชาจะเป็นใหญ่ในแผ่นผืน
ปณิธานเพื่อกระทำย้ำจุดยืน
กระสุนปืนไม่อาจล้มอุดมการณ์


แด่วีรชนในเหตุการณ์14ตุลา



ที่คั่นหนังสือ