11 ต.ค. 2550

รอยโต้

…อักษราพัดพร่างพร้อย….คำถึง
ก่อเกิดลมคนึง…………กล่อมถ้อย
แผ่วพัดผ่านคำซึ้ง……….คืนคั่นฯ
มวลมิ่งคำมิตรคล้อย……..ดั่งให้ชวนฝัน

…วานวันมีท่าน-ข้า…….แลมิตร
เริงร่ายแลประดิษฐ์………วาดไว้
อกโอบอุ่นอวลจิต……….ทุกท่วงฯ
กระบี่บิดแตกไซร้……….ใช่ให้คิดวาง

…คืนเก่าคราวท่าน-ข้า…..สหาย
เริงร่ำแลเมามาย………..รสถ้อย
ผิดถูกใช่คิดหมาย……….ขีดคั่น
สุขมีกี่มากน้อย…………แบ่งถ้วนเพื่อนยา

…วานลมพัดพาห้วง……..หวนกลับ
ถึงพี่ที่น้อมนับฯ…………แห่งข้า
ถึงกาลผ่านวานลับ……….นานเนิ่น พี่เอย
รอยร่ายเรียงระย้า……….พี่โต้กล่อมใจฯ

ไม่มีความคิดเห็น: