ข้าพเจ้าอยู่ตรงนี้...ท่านทั้งหลาย
อยู่บนความเมามายยุคสมัย
อยู่กับห้วงท่วงระทม'ตรมใจ
อยู่กับความยากไร้ของผู้คน
ข้าพเจ้าอยู่นี่ท่านที่รัก
และจะปักหลักแหล่งลงแห่งหน
จะยึดเหนี่ยวด้วยเรี่ยวแรงที่แรงทน
จะปะปนซากเศษฝันอันอุดมฯ
ข้าพเจ้าจะอยู่นี่ท่านที่รัก
อยู่กับความจมปลักความหมักหมม
อยู่กับความอ้างว้างร้างอารมณ์
อยู่กับความโสมมที่ห่มเมือง
ข้าพเจ้าอยู่นี่ท่านที่เคารพ
อยู่บนมหรสพคาวน้ำเหลือง
อยู่ใต้แสงสดสันอันเมลือง
อยู่ในความปลดเปลื้อง สัญชาติญาณ!
ข้าพเจ้ามาดีท่านที่รัก
และจะจักตระเตรียมความเหี้ยมหาญ
ไว้รอรับขับสู้'บรรณาการ
ข้าพเจ้าคือ ความทรมาน ผู้มาเยือน!
คั่นฯ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
2 ความคิดเห็น:
แวะมาทักทายสวัสดิ์บ้างขอรับท่านคั่น
ข้าพเจ้ากำลังก้มหน้าก้มตาเกลาลายอักษรที่ร้อยเรียงไว้อย่างรุงรังเสียเหลือเกิน ครั้นถึงช่วงขัดเกลาจึงต้องเหนื่อยแรงเสียยิ่งกว่าตอนขึ้นรูป
ถึงช่วงสุดท้ายแล้วขอรับ
ดึกดื่นคืนนี้คงล่วง แล้วจะแวะต่อกลอนเสภาของท่านโดยรื่นรมย์ใจเช่นเคยมา
คารวะ
ดิลล์
มาแล้วขอรับท่านคั่น
ผ่านวันเหนื่อยหนักนักหนา
บางครั้งสว่างคาตา
ทรมาอยู่กับความอภิรมย์
นั่งเกลาขัดสีนิยายอ่อนหัด
เดี๋ยวตรงโน้นติดขัดเดี๋ยวตรงนี้มิเหมาะสม
ยิ่งทวนยิ่งเห็นจะเป็นลม
สะกดผิดไว้จมเลยทั่น
โชคดีมิ่งมิตรสะกิดสะเกา
ผ่อนเบาไปได้หลายขนาน
ปวดเศียรเวียนวนจนวันวาน
ก็เป็นอันเสร็จสมอารมณ์ปอง
แต่นี้คงแวะบ่อยขึ้น
กลอนไม่รื่นก็จะมาสนอง
ร่วมร้อยรับรองล้อคลอทำนอง
ขับบรรเลงร้อยกรองกวีกานต์
เออแน่ะ! ทั่นคั่นที่เคารพ
มาได้พบก็อยากชวนสรวลสนาน
จะดีไหมใคร่วานเพื่อนเปิดเรือนชาน
เป็นอาศรมกรองกานต์พิมานกลอน
เก็บรวมรวมบ้านนักกลอนอักษรขยัน
เชิญเหล่าทั่นร่วมถักลายอักษร
แลกลิ้งค์กันในเหล่าเผ่าภมร
ได้สัญจรไปมาชวนพาที
เป็นเรือนไทยปั้นลมดูกลมเกลี้ยง
แว่วยินเสียงเสภาสง่าศรี
เหล่านักกลอนเอ่ยวาจาภาษากวี
ล้วนมากมีแลกคำเป็นทำนอง
แล้วสังคมในฝันอาจพลันเกิด
ได้ชูเชิดฉันทลักษณ์ประจักผอง
รสประพันธ์สรรล้ำประคำกรอง
ช่วยประคองสืบสานให้นานไป
โอ..แค่ฝันก็เพลินจำเริญแล้ว
ต้องรีบแจวลาก่อนตอนยังไหว
ที่ว่ามาอย่าถือมือมันไว
กลอนพาไปพาจรตะลอนลุย
แล้วจะมาคารวะเป็นระลอก
ฉิ้งกระฉอกวัจนาชวนฮาหุย
ว่างเมื่อไรแวะหากะชวนคุย
นำปอยปุยอักษรามากำนัล
จงจำเริญในการทุกงานล่วง
แลโชติช่วงเรื่อยไปดังใจฝัน
มีสาวแก่แม่ม่ายหมายผูกพัน
ขอท่านคั่นสุขาสถาพร ฯ
แสดงความคิดเห็น