29 ส.ค. 2550

ถึงเธอ วีรบุรุษ

สหายเอ๋ย..

สำหรับฉันเธอเพียงแค่พริ้มตาหลับไป และเธอได้อุทิศอณูอากาศในส่วนของเธอให้กับเด็กน้อยผู้กำเนิดใหม่ อณูอากาศเช่นเดียวกับนักอุดมการณ์ที่เขาได้ทิ้งไว้ให้เธอ

สหายเอ๋ย..

เธอเชื่อฉันไหมว่าลูกหลานของพวกเราที่จะเกิดใหม่จะต้องมีสักคนที่กล้าหาญเช่นเธอ เพราะว่าพวกเราจะเฝ้าปลูกฝังเขาว่า ณ แผ่นดินที่เหยียบยืนและอากาศที่สูดหายใจเลื้ยงเลือดเลี้ยงเนื้อเหล่านี้ได้มาจากการเสียสละของเธอ ด้วยชีวิต!

สหายเอ๋ย..

พวกเราตกลงกันว่าจะไม่เผาร่างของเธอเพราะเธอเพียงแค่เหนื่อยและนอนพัก แต่พวกเราเพียงอยากภาวนากับเธอครั้งสุดท้าย ขอให้เธอแบ่งเศษเสี้ยวความกล้าของเธอเพื่อสถิตในใจของพวกเรา เพื่อว่าวันหนึ่งเราจะหาญกล้าต่อสู้กับอำนาจระยำนั่น! อำนาจของไอ้พวกกระหายเงิน ไอ้พวกยัดเยียดความเจริญให้ชาวบ้านตาดำดำอย่าไร้ทางสู้

สหายเอ๋ย..สหาย

เธอเห็นรอยยิ้มของรูปปั้นสีเขียวนั่นไหม พวกเราสร้างมันเพื่อระลึกถึงเธอ เธอเชื่อไหมว่าพวกเราหลายคนกลับลุกขึ้นสู้อีกครั้งหลังจากได้เห็นแววตามุ่งมั่นที่ประดับอยู่บนดวงหน้าอนุเสาวรีย์ที่เขียวนั้น สำหรับฉัน แววตานั้นเหมือนกับว่าเธอได้ลุกขึ้นเคียงบ่าเคียงไหล่กับพวกเราอีกครั้ง พวกเราล้วนรู้ว่าอุดมการณ์ของเธอนั้นยิ่งใหญ่ แม้เป็นเพียงรูปปั้นเธอก็ยังสามารถฉายแววตาของผู้ที่พร้อมจะกระโจนเข้าใส่ความอยุติธรรม

สหายเอ๋ย..

เม็ดกระสุนเม็ดนั้นมันไม่ได้ช่วงชิงชัยชนะจากเธอไปเลย แต่มันคือการประกาศความพ่ายแพ้และขี้ขลาดของไอ้พวกขยะนั่น
สหาย...การจากไปของเธอประจักแก่คนทั้งโลกแล้วว่าอุดมการณ์ของเธอสูงเสียดฟ้า

สหาย...พวกเราจะกอดคอวิญญาณของเธอแล้วลุกขึ้นสู้อีกครั้ง

ป่าจะยังคงเป็นป่า

และผืนน้ำจะต้องคงไว้ซึ่งผืนน้ำ

เราสัญญาด้วยหัวใจ



แด่ วีรบุรุษบ่อนอก

ไม่มีความคิดเห็น: